بررسی نقش حمایت اجتماعی ادراک شده و تابآوری در پیش بینی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش حمایت اجتماعی ادراک شده و تاب آوری در پیش بینی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شد. مواد و روش ها: در این پژوهش همبستگی، از میان کلیه ی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 دارای پرونده در مرکز بهداشت و درمان صدیقه طاهره شهرستان لامرد، تعداد 234 بیمار به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات شامل مقیاس کیفیت زندگی (whoqol-bref)، تاب آوری کانر و دیویدسون (cd-risc) و مقیاس حمایت اجتماعی ادراک شده (mspss) بود. داده ها به روش رگرسیون مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: تاب آوری، حمایت دوستان و حمایت شخص 46 درصد واریانس کیفیت زندگی را پیش بینی کرد. بین تاب آوری، حمایت دوستان، حمایت شخص و حمایت خانواده با کیفیت زندگی رابطه مثبت و معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری: با توجه به این که متغیرهای تاب آوری، حمایت دوستان و حمایت شخص پیش بینی کننده های معنی داری برای کیفیت زندگی هستند، می توان با ایجاد چنین ظرفیت هایی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 را ارتقا بخشید.